Zondag 24 november

Vraag van Laurens vanavond: "Pappa hoe kan dat dat je iemand begraaft maar dat hij ook naar de hemel gaat?" Tja goede vraag. Niet heel gewoon voor een mannetje van rond de vijf. Wel een gewone vraag in ons gezin tegenwoordig. Hij snapte het antwoord. We hebben een lichaam en een ziel. Het oude lichaam wordt begraven en in de hemel krijgt de ziel een nieuw lichaam. Eentje dat helemaal gezond is.

Apenboom?

Stefan was vandaag weer iets minder ziek dan gisteren. De buikpijn was er nog wel maar hij werd er duidelijk minder door gehinderd. We hebben geen idee wat het veroorzaakt maar zijn blij met de verbetering. We hebben daardoor een behoorlijk fijne dag gehad. Omdat we allemaal best heel moe en uitgeput zijn (ook de kinderen op de een of andere manier) besloten we om pas in de avond naar de kerk te gaan in Amsterdam en zoveel mogelijk te ontspannen. We hadden daardoor veel tijd overdag. Het is gezond voor Stefan om dagelijks te bewegen en hij wandelt graag. Iedere keer neemt hij een ander kind speciaal mee.

Treintje

Vandaag ging hij met Edith. Dolenthousiast kwamen ze terug. We moesten met zijn allen mee omdat ze vlak bij een nieuw bos hadden ontdekt. Het was waar, een heel gaaf en leuk bos om te spelen en te wandelen op nog geen kilometer afstand van ons huis. Afgelopen zomer geopend. We hebben er heerlijk gewandeld en de kinderen kwamen volstrekt blubberig weer mee naar huis. Floris was zo gevallen dat hij de modder zelfs in zijn oren had zitten. Heel knap. De rest van de dag was er bezoek. We hebben samen vroeg warm gegeven om naar de kerk in Amsterdam te gaan. Onderweg kwamen we een zwaar ongeval tegen. De weg was helemaal afgesloten. We stonden vast en waren nog meer dan een half uur van Amsterdam af op het moment dat daar de kerk al begon. Dat gingen we nooit meer redden helaas. Na een tijd wachten hebben we voor de betrokkenen bij het ongeval gebeden en zijn we omgekeerd en weer naar huis gegaan. Het was buiten onze schuld maar toch erg jammer. Thuis hebben we een tijd van gebed met de kinderen gehouden. Dat was erg mooi en bijzonder maar we waren veel liever gewoon naar de kerk geweest.

De kinderen waren vandaag erg lief, onze wandeling was erg leuk, het bezoek was opbouwend en gezellig. Echt zo'n dag waarvan er nog velen mogen zijn.
Morgen is het precies een half jaar geleden dat Stefan zijn diagnose bekend werd. We zullen er speciaal aan denken en in gebed bij stilstaan. We zijn de Heer zo dankbaar dat hij er nog is.


De HEER is een machtige God,
koning verheven boven alle goden.
De verborgen diepte ligt in zijn hand,
ook de toppen van de bergen behoren Hem toe.
Van Hem is de zee, want Hij heeft haar gemaakt,
en van Hem is het land dat zijn handen boetseerden.
Ga naar binnen, laten wij buigen, diep buigen,
en neerknielen voor de HEER, onze maker:
Hij is onze God en wij zijn zijn volk, dat Hij weidt,
de kudde in zijn hand.
Ps. 95, 3-7