Woensdag 6 november

Gesprekken aan tafel zijn in dit gezin niet alledaags. Naast onderwerpen als: " Wat heb je gedaan op school vandaag"  en "dit lust ik niet zo graag" gaan de gesprekken net zo gemakkelijk over doodgaan en over ziek zijn. Edith vanavond: "Als pappa straks dood is dan..." Ik weet niet eens meer wat er volgde ik was toch wat confuus. We zijn blijkbaar niet echt een gezin dat moeilijke onderwerpen onbesproken laat.

Vanmorgen was het een druk programma. Ik heb de kinderen naar school gebracht, eerst Anne, dan de anderen, onderweg getankt en daarna wasgoed naar lieve schatten weggebracht. Daarna zijn Stefan en ik met Froukje en de twee jongste kinderen naar het bisdom gegaan. We hadden een afspraak met de bisschop. Stefan wil een en ander toch goed achterlaten. Het was een fijn gesprek. Daarna nog enkele collega's gesproken en weer naar huis. Woensdag is de korte dag. School was vroeg uit en de kinderen konden thuiskomen.

Stefan en ik hebben gisterenavond zoals ik eerder schreef een film van de H. Rita bekeken. We hebben de laatste tijd veel films van heiligenlevens gezien. Iedere keer motiveren de films ons in ons dagelijks christelijk leven. Ze zijn echt goed om te kijken. Het zijn gewone mensen van vroeger die de Heer hebben gediend in het leven zoals dat op hun pad kwam. Ze maakten keuzes die goed maar niet altijd  gemakkelijk waren en besloten steeds van alle situaties het beste te maken. Met Gods genade stonden ze vergevingsgezind en krachtig in het leven en ze mochten aan het einde van hun leven in Zijn heerlijkheid binnen gaan. Steeds meer ontdekken we, nu we daarmee bezig zijn, dat de scheidslijn tussen hier en daar niet zo enorm groot is als we altijd dachten. Ons eeuwige leven begint feitelijk wanneer we Hem gaan volgen en bij Hem gaan horen. Wanneer we die stap zetten maken we al deel uit van Zijn heerlijkheid en is Hij de herder die ons leidt en die we vertrouwen. Eigenlijk is die eerste overgang groter dan die naar het leven voorbij de "dood" waar de heiligen van toen leven.
Ook nu leven er onder ons mensen, heiligen, die zich door Hem geliefd weten en besloten hebben "Ja" tegen Hem te zeggen ook als het niet gemakkelijk is. We kennen er een goed aantal. Het is juist in onze situatie erg fijn om met deze mensen om te gaan. Ze helpen ons om onze blik op "boven" gericht te houden en niet te verdrinken in wanhoop.
Stefan en ik realiseren ons dat het niet gemakkelijk voor mij en de kinderen zal zijn als hij daar is maar hij  heeft belooft om, nog meer dan nu, daar voor mij en de kinderen te bidden. Als echtpaar zijn we geroepen elkaar door Gods genade naar heiligheid en naar de hemel te leiden. Ik doe nu mijn best, Als Stefan daar is, mag hij mij helpen. Nog steeds samen maar dan anders en anders dan we het zelf zouden wensen maar Hij kent ons verlangen om nog een tijd samen hier te zijn en kan nog steeds iets bijzonders regelen als dat in Zijn plan past.

Heer, als het mogelijk is laat deze beker voorbijgaan maar niet mijn wil maar de Uwe geschiede.

Stefan wordt wat moe en regelmatig misselijk. Hij moet wat rustiger aan doen. Hij is niet bedlegerig en kan er nog uit. Door vermoeidheid wordt zijn concentratie wat minder en hij heeft vreemde trekkingen in zijn voet wanneer hij zijn nek buigt.Verre trips met de auto gaan niet. Echt eropuit lijkt wat voorbij. Misschien komt dat nog wel weer. Wie weet.