Maandag 18 november

Weer eens een nachtblog. Gisterenavond een film gezien. Goede film. Daarna iets te laat naar bed gegaan en zojuist weer definitief gewekt door het vrolijke hoopje op de foto hiernaast.

Gisterenochtend hebben we lesgegeven. Anne was ziek en we wilden haar niet alleen thuis laten dus zij is meegeweest. Dat was wat vreemd voor haar. Ze heeft in de hal zitten tekenen. Floris en Myrthe waren uit spelen en de rest was op school. Nadien hebben we ergens gezellig een hapje gegeten en zijn weer naar huis gegaan. Stefan heeft gekookt. Een experiment. Soms is het resultaat heerlijk.... :(
Vanavond is er bezoek voor Anne geweest. Iemand die op het afgelopen Celebrate tienerkamp leiding was. Echt heel lief. Zo kostbaar en waardevol. Ze bracht een spel mee dat we met zijn allen hebben gespeeld. Hilarisch en leuk en ze hebben samen een hele poos op Annes kamer zitten praten en hebben in de kapel gebeden. Anne was er helemaal blij van geworden. Ik daardoor ook.

Nog een week precies. Aanstaande maandag "vieren"we de halfjaardiagnose van Stefans ziekte. Een zeer twijfelachtig jubileum maar toch ook weer niet. Hij is er nog. Daar zijn we dankbaar voor. Eerlijk gezegd wisten we het hele afgelopen jaar niet wat we konden verwachten van de toekomst. Meerdere keren tijdens de chemo's leek het afgelopen. Ik was erg blij dat Stefan het door de zomervakantie heen maakte en nu misschien ook door de decembermaand heen. Stefan wordt steeds wat slechter. Hij krijgt meer pijn maar het is nog zo draaglijk dat hij nog geen paracetamol wil slikken. Hoe hij zich nu voelt is niet te vergelijken met zijn staat tijdens de chemo's. Hij is 10 x beter. De pijn bij Stefan en in ons gezin zit hem niet in het lichamelijke. Dat mag duidelijk zijn.

Tussen wat  tranen door genieten we van heel gewone dingen.We genieten van onze kachel. Die hadden we vorig jaar rond deze tijd nog niet. Nu staat hij de hele dag gezellig aan en iedereen verenigt zich er rondom heen. Een prettige warmte. We blijven les geven en inleidingen verzorgen wanneer dat gevraagd wordt en genieten er onnoemelijk van, meer dan ooit. De kinderen trekken meer dan ooit naar ons en naar elkaar toe. we worden een steeds hechter gezin hoewel openheid naar buiten toe wel blijft. We genieten van goede gesprekken met vrienden wanneer het gaat. En ons kostbaarste bezit: Ons geloof in de goedheid en Liefde van God?  Dat is met ups en forse downs gegroeid en nog nooit zo diep en vast geweest als nu. Het is waar. Liefde en lijden gaan samen.

We blijven bidden om dat wat we het meeste verlangen. Misschien mag de beker nog voorbijgaan. Hij is een almachtige God.