zondag 17 november 2013

Zondag 17 november.

20.30 We zijn net terug uit de kerk. We zijn vanavond naar de Life-teen mis in Haarlem geweest. Mooie ingetogen viering voor tieners en jongeren. We gaan onder het mom dat het goed voor de kinderen is, maar stiekem gaan we er zelf ook graag.

We hadden vandaag familie op bezoek zullen hebben. Ze waren al onderweg maar het was hier zon crisisachtige situatie dat ik toch heb afgezegd. Wat voelde ik me daar rot over, maar Stefan kwam beroerd beneden en ik was nog een heel beetje beroerder. Stefan had vannacht erg veel last van pijn en misselijkheid gehad en ik heb mijn best gedaan om er voor hem te zijn. Toen hij in slaap was gevallen kreeg ik nog twee uurtjes tot Myrthe om 4.45 vond dat de nacht voorbij was. Dit was de tweede opeenvolgende zeer slechte nacht. Ik kon vanmorgen niet meer op mijn benen staan en ik bedoel het letterlijk.

Omdat Stefan hoewel hij niet lekker was gewoon door zijn grenzen is heengegaan en daar verrassend van opknapte kon ik wat bijkomen. Ik ben een hele poos in de kapel geweest. Ik was te moe om daar iets te doen. Ik heb niet gebeden, heb niet nagedacht, heb niets gelezen. Ik was er alleen maar en ik kwam er helemaal van bij. Net alsof ik een dorstig slap plantje was, dat langzaam weer oprechte blaadjes kreeg na een frisse regenbui. Na iets van een uurtje ben ik weer naar beneden gegaan en heb erg weinig ondernomen. De kinderen en ik hebben een echte pyamadag gehouden tot vlak voor de avondmaaltijd. Stefan heeft wel van alles gedaan. Allemaal kleine klusjes waar hij zin in had. wanneer Stefan gaat zitten niks doen voelt hij zich heel ziek terwijl hij als hij gewoon doorgaat best van alles kan. Ik ben zo dankbaar dat hij er nog is. Ik zou op zon dag als vandaag met zon uitputting en oververmoeidheid niet hebben geweten hoe ik zonder hem de dag met de kinderen zou moeten doorkomen. Ik ga me daar ook weer niet teveel zorgen over maken. Nu is Stefan er. Ik ben de Heer daar dankbaar voor. Ik vertrouw dat Hij op een of andere manier zal blijven voorzien in al onze noden.

Vol vertrouwen zien wij uit naar de Heer,
Hij is ons schild, Hij is onze helper.
Ja, om Hem is ons hart verheugd,
op zijn heilige naam stellen wij ons vertrouwen.
Ps.33, 21-22


Morgen en overmorgen gaan we weer lesgeven. Zin in, vermits ik wat mag slapen vannacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten