Stefan en ik kijken elkaar wat pijnlijk getroffen aan, Anne kijkt mij aan en Matthijs haalt met een vragende blik zijn schouders op. Peuters zijn altijd erg direct maar dit slaat alles. We laten het maar. Hij heeft wel een punt helaas.
De kinderen waren vandaag superlief. Ze hebben gespeeld dat het een lieve lust was. Vroeger was er de regel dat er in de speelhoek/kamer gespeeld mocht worden en niet daarbuiten. Nu is die regel wat aangepast. In onze zithoek mag geen speelgoed komen. Dat werkt beter. Daaraan lijken ze zich te kunnen houden. Prettig een opgeruimd plekje in huis. Eerlijk is eerlijk zij zijn in de meerderheid. De hele kamer staat dus verder vol met kapla, torens van blokjes, treinbanen en allerlei kleine prulletjes. Het was een gezellige speelboel. Ik heb steeds voor lekker eten tussendoor gezorgd en ze voelden zich echt wat verwend. Vanmorgen zijn we met zijn allen voor de gezelligheid naar een tweedehands winkel geweest. Dat is altijd een leuke bezigheid. Iedereen mag iets uitzoeken en krijgt dat van ons. De een een doosje van 30 cent, de ander een jojo. Stefan was ook mee maar het was hem eigenlijk een beetje teveel. Vanmiddag ben ik met de kinderen naar de zusters in Heiloo geweest op de koffie. De kinderen hebben met een schat van een zuster heerlijk in het bos gespeeld en ik heb koffie gedronken en kunnen praten.
Stefan is alleen thuis gebleven. Hij wilde graag alleen zijn. Hij voelt zich zwakker worden, is erg moe en heeft steeds meer klachten van allerlei aard. Dat maakt allerlei emoties los. Het is altijd de vraag of hij er gewoon een griepje bovenop heeft of dat er meer aan de hand is. De andere klachten die wat toenemen lijken op het laatste te wijzen. Zeker weten doen we nooit. Iedere dag is onzeker. Dag in dag uit is het doorploeteren.
Voor ons was het dus een emotioneel wat zware dag. Die lijken er steeds meer te zijn. De kinderen hebben de dag, zo zeiden ze, gelukkig als heel leuk en gezellig beleefd.
Ik heb vanmiddag besloten weer hulp te vragen. Ik MOET echt een keertje een beetje meer slapen. Ik belde lieve mensen of Myrthe mocht komen logeren. Ze is daar al vaker geweest en ze zeiden gelijk :"ja" waarop ik direct een huilbui kreeg. Ik ben echt doodmoe en zie uit naar mijn bed. Myrthe zal waarschijnlijk morgen wel weer in de crèche van de gereformeerde kerk opduiken vermoed ik. Morgenmiddag om 15.00 uur komt ze terug. Dan zit er voor mij dus ook nog een middagslaapje in vermoedelijk. Echt nodig weer.
Aanstaande dinsdagmiddag om 16.00 uur is de uitgestelde ct scan en de woensdag de week erna krijgen we de uitslag. Ik weet niet of we die eigenlijk wel willen weten. Spannende en angstige tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten