Een wat vroegere blog vandaag. Ik ben nu echt van plan heel vroeg naar bed te gaan. Ik ging vanmiddag even op de bank liggen en viel direct in slaap. Stefan heeft toen Floris voor een wandelingetje mee naar buiten genomen zodat ik even wat door zou kunnen slapen. Een heerlijk halfuurtje helemaal weg.
Stefan heeft ook vandaag weer veel last van buikpijn. We hebben het ziekenhuis maar gebeld. We dachten aan uitbreiding van de trombose. De vorige keer dat hij zon buikpijn had en er voor het eerst trombose geconstateerd werd verklaarde de arts dat dat de buikpijn had veroorzaakt. Volgens de dienstdoende arts vandaag deed trombose geen pijn (?) en dus konden we gerust zijn. Dat kon het niet zijn. Stefan zette immers injecties iedere dag dus dat was gegarandeerd ok zo. Wat de buikpijn dan veroorzaakte wist ze niet. Waarom hebben we gebeld???
Het was wel prettig om bevestigd te horen dat de ct scan best ok was en Stefan nog niet als een zeer ernstig zieke patiënt werd gezien. Ook was het erg fijn te horen dat er best toch nog wel wat mogelijkheden tot behandeling zijn.
Stefan heeft zich daarin vanmiddag wat verdiept.We hebben nu toch maar een poliklinische afspraak gemaakt om een en ander door te spreken. Volgende week donderdag.
Vanmorgen is een vriendin op bezoek geweest die ik al heel erg lang niet had ontmoet. Echt heel fijn om bij te praten en wat tijd samen te hebben. Toen de kinderen uit school kwamen werd het ook weer heel gezellig. De kinderen hebben enorm gespeeld en de hele huiskamer lag stampvol met autootjes, kapla, playmobil, puzzels, enz enz. De hele vloer bezaaid. Om 16.45 zat ik net even heel heerlijk rustig in de kapel toen ik me opeens herinnerde dat we eigenlijk om 16.30 in diezelfde zeer gevulde woonkamer een Eucharistieviering zouden hebben. De paniek sloeg toe en hoe. De priester die zo goed was, ons hiertoe te bezoeken was gelukkig wat aan de late kant. We hebben snel ons opruimmuziekje opgezet en in echt 7,5 minuut was toch de hele bende in redelijk orde veranderd. Pffff net op tijd. Het was fijn zo als gezin een viering thuis te hebben.
Graag vragen we gebed voor Stefans buikpijn. We zijn bezorgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten