Maandag 25 november

6 kaarsjes. Een voor iedere maand dat Stefan zijn diagnose overleefd heeft. Vandaag precies een half jaar geleden stortte ons leven in. Volledig. Op die dag bleef er niets over van wat we belangrijk vonden. Alle hoop was weg en we hebben ons met alle macht aan onze Heer vastgeklampt om nog een beetje staande te blijven. We hebben diepe wanhoop gekend maar Hij was er voor ons Hij heeft ons niet laten vallen al was dat op de momenten zelf niet altijd even duidelijk.
Ik hoor nog de woorden van die arts..... Ik voel nog de scheurende pijn in mijn hele wezen bij het horen van zijn woorden.......Op zich niet iets om blij op terug te kijken maar je kan het ook anders zien. Stefan leeft. Al een half jaar overleeft hij kanker stadium 4. We zijn blij dat hij er nog is. Dat is wel een reden voor een feestje. we hebben een taart gekocht en er 6 kaarsjes op geplaatst. "Pappa wat moeten we er nu bij zingen?"vroegen de kinderen zich af. "Nou, Lang zal hij leven natuurlijk" vond Stefan. Ik was het met hem eens. "Lang zal hij leven" hebben we gezongen en vol enthousiast ook.

We hebben aan het einde van de dag een Eucharistieviering bij ons thuis gevierd. We begonnen met nadenken wat dat woord betekende "Eucharistie" .... Dankzegging. We hebben gedankt. We zijn ook dankbaar. De kinderen mochten nadenken waarvoor. Voor de natuur, Voor elkaar, voor ons huis, dat Jezus bij ons mag wonen en voor pappa en mamma. Vele redenen tot dankbaarheid.

We zijn moe, Uitgeput. We zouden wensen dat het over was. Dat is het niet. Nog niet. We blijven bidden om een wonder en om Zijn kracht en sterkte en wijsheid om Zijn weg te gaan. Het is heel tegenstrijdig met wat iemand misschien zou verwachten maar Hij is het afgelopen half jaar in ons leven binnen gekomen op een ondenkbaar diepe manier. We zijn Hem dankbaar en hebben Hem lief.

God, schep in mij een zuiver hart, 
vernieuw mijn geest, maak hem standvastig. 
Verstoot mij niet, weg van uw gelaat, 
neem uw heilige geest niet weg van mij. 
HEER, geef mij de vreugde van uw verlossing, 
sterk mij met uw grootmoedige geest. 
Dan zal ik verdwaalden uw weg kunnen wijzen, 
dan keren zondaars tot U terug. 
Verlos mij uit mijn sprakeloosheid, 
o God, die mijn redder bent, 
en mijn tong zal uw goedheid loven. 
Heer, open mijn lippen 
en mijn mond zal uw lof verkondigen. 
U wenst toch immers geen slachtoffers? 
U vindt toch geen voldoening in brandoffers? 
Een berouwvolle geest is een offer voor God. 
Een rouwmoedig, vermorzeld hart, 
zult U, o God, niet verwerpen
Ps.51, 12-19