Donderdag 14 november

Middagblog. We hebben nieuws van het ziekenhuis. Ik heb gebeld waarom we niets gehoord hadden gisteren. Dat was omdat de arts er niet aan toe was gekomen ons te bellen. hij was niet zo blij dat we een telefonische afspraak hadden in plaats van een poliklinisch consult en had liever Stefan aan de lijn gehad. Stefan wilde echter niet. Tja. Daarbij: Toen ik belde wist Stefan ook niet dat ik bellen zou want hij sliep nog.
We hielden met alles rekening en zouden ook alle uitslagen geaccepteerd hebben als gave uit de hand  van onze Heer, bedoeld tot onze heiliging. Als "goed" dus. We dachten eerlijk gezegd dat alles wel behoorlijk zou zijn uitgezaaid. Ik bedoel: Stefan heeft last van trekkingen in zijn voeten wanneer hij zijn hoofd buigt en veel last van getrek in zijn buik. Wat moesten we verwachten? Afijn, de uitslag van de CT scan:

Uit de ct scan zijn de trekkingen in zijn voeten niet te verklaren. Er is niet iets groots te zien op die plek in zijn rug (dus? hernia? gevolgen van chemo?). Verder zijn de trekkingen in zijn buik te verklaren uit de trombose die er nog steeds onveranderd zit. Het echte en best goede nieuws is dat er geen nieuwe zichtbare uitzaaiingen zijn bijgekomen en dat de bestaande slechts weinig zijn aangegroeid. De laatste scan is 8 weken geleden. We mogen waarschijnlijk concluderen dat Stefan er nog wel even is ook medisch gezien. (Joepie joepie joepie, Sinterklaas met zijn allen? Kerst met zijn allen?).

We zijn dankbaar en nog blijer dan gisteren en eergisteren. We blijven ons leven in Gods hand leggen en op Hem vertrouwen dat alles wat komen gaat, wat dan ook, "goed" zal zijn voor ons. Het is erg prettig dat we deze keer ook vanuit menselijk perspectief kunnen beamen dat de uitslag goed is :). De Heer is onze herder.

Wie onder de hoede van de Hoogste woont,
wie in de schaduw van de Almachtige vertoeft
mag zeggen tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht,
mijn vesting, mijn God, in U stel ik vertrouwen.’
Ps. 91,1-2