In de nacht van 31 juni - 1 juli was ik blij dat ik in plaats van Lisette uit bed kon gaan als de kinderen riepen. Om 04.30 uur was het Floris (hij roept vaak om papa, en nu kwam ik dan ook - hij was zijn speentje kwijt), en om 06.30 uur waren onze jongste zonen allebei wakker. Na wat streng toespreken zijn ze nog iets meer dan een half uur stil geweest. Dat ik 's nachts zo gemakkelijk mijn bed uitkom is al meer dan 2 maanden geleden. Ook vandaag overdag voelde ik me opmerkelijk fit. Ik dank God om deze dagen waarin ik niet alleen vader en echtgenoot mag zijn, maar het ook mag voelen omdat ik de normale vader-en echtgenoot-dingen weer doe.
We zijn vandaag met z'n allen naar Helvoirt geweest om Matthijs op te halen van het zomerkamp. Lekker warm in de auto (airco stuk). Matthijs heeft het daar heel goed gehad, vertelde hij. Zelf heb ik verschillende mensen gesproken en was blij te horen dat we bij velen nog steeds in het gebed gedragen worden. Wel een beetje vreemd om daar te proeven van de sfeer van het zomerkamp; zelf heb ik daar als kind nog aan meegedaan, en Lisette en ik hebben elkaar als leiding op het zomerkamp leren kennen. Die ontmoeting is alweer zo'n 20 jaar geleden.
Vanavond hebben we bij vrienden gegeten. Alles lijkt zo normaal: heerlijk. Tegelijkertijd moet ik zeggen dat - hoe vreemd het ook klinkt - ik de afgelopen maanden eerder zie als iets wat we misschien niet moesten missen. Het is als een soort intensieve verdieping van ons leven met elkaar en in de intimiteit met God. Hij is ons nog nooit zo dichtbij geweest, ook al waren / zijn er ook momenten van duisternis. En soms wordt alles zo helder: we merken dat we als mens bedoeld zijn om ons bij Hem te voegen als de tijd daarvoor rijp is, en dat alles dat we op aarde meemaken eigenlijk in dat licht zou moeten staan.
Morgen komt onze Anne ook thuis en zijn we weer compleet. We zien ernaar uit. Misschien dat we de volgende week iets met z'n allen kunnen ondernemen...
Heerlijk, geniet intens van elkaar!!
BeantwoordenVerwijderen" Draag er zorg voor steeds en in alle gebeurtenissen van je leven de wil van God te doen en vrees niet." (pater Pio)
Lieve Lisette en Stefan,
VerwijderenNiet goed wetende of ik wel of niet op jullie kon afstappen afgelopen donderdag, omdat ik jullie niet echt goed persoonlijk ken en niet goed wist of het teveel voor jullie zou zijn als iedereen op jullie afkomt, wil ik jullie toch laten weten dat jullie in onze gebeden en gedachten blijven, iedere dag opnieuw. Ook onze kinderen bidden voor jullie. Stefan, jij kent mijn man Marco in ieder geval wel, maar hij was er donderdag niet bij in Helvoirt. Wat was het een fantastisch kamp zeg! Echt een thuiskomen daar in Helvoirt want ook Marco en ik hebben elkaar daar leren kennen. Wij willen jullie veel kracht en sterkte toewensen en vooral veel moed, geloof en vertrouwen. In gebed verbonden met jullie.
Birgitta, Marco, Danielle en Sophie de Jonge
Nog eventjes.... We hebben ook onlangs speciaal gebed voor Stefan gevraagd bij de inmiddels 80-jarige Zr. Theresia van de Birgittinessen zusters in Vadstena Zweden. (Naar de H. Birgitta ben ik nl. vernoemd). Zr. Theresia heeft ons inmiddels via een kaart laten weten dat Stefan op hun gebedslijst staat. Ze bidden voor jou, Stefan, en voor je gezin! "Gods Zegen over hen allen", zo schrijft ze.
BeantwoordenVerwijderenZelfs buiten de landsgrenzen wordt er gebeden.
Beste Stefan en Lisette, wees verzekerd van mijn blijvend gebed. Ook mijn gedachten gaan terug naar de dag dat jullie elkaar leerden kennen in Helvoirt. Ik mocht toen getuigen zijn van jullie beginnende liefde. Nu bidden we hier ook in een aantal groepjes voor jullie. Om kracht en steun en zo mogelijk genezing.
BeantwoordenVerwijderengr. Ruud Verheggen