dinsdag 20 augustus 2013

Dinsdag 20 augustus

Vandaag heeroom Robert op bezoek gehad, de broer van Stefan. Tot ieders vreugde viel Myrthe bij hem in slaap. Prettig rustig en erg Schattig.

Stefan voelde zich vandaag best ok op die ene rare plek in zijn buik na dan. Hij was opmerkelijk fit alleen vanmiddag wat meer misselijk.

Met Anne ben ik weer naar de huisarts geweest vanwege haar voet. Die deed nog steeds zeer. Deze keer was onze eigen huisarts er weer. Anne heeft een geïrriteerde pees. Daarna kwam het gesprek op Stefan en zijn  gezondheid en ergens in het gesprek viel het woord: "protocol" Dat woord werkt bij mij als een rode lap op een stier. Overal in de gezondheidszorg worden tegenwoordig protocollen gevolgd. In Alkmaar, waar Stefan tot tweemaal toe met buikklachten werd opgenomen, ook. Als het protocol gevolgd is, is de redenering, is er goed gehandeld wat er ook maar het gevolg is. Ons heeft het duidelijk niet veel goeds gebracht. Toen ik met Anne van de huisarts kwam en weer thuis was, ben ik gelijk maar naar boven gegaan om in de kapel te zitten. De tranen stonden in mijn ogen. Stefan en zijn broer vroegen zich af wat er met me was. Anne legde het ze uit: "Mamma kan niet tegen het woord protocol" Ze begrepen het meteen.

Het was goed om met al mijn verwarde en boze gevoelens in de kapel te gaan zitten. Daardoor kwam het hele gebeuren van Stefans ziekte en de te late diagnose weer in en ander perspectief. In een perspectief waarmee ik er wel wat mee kan omdat het in het licht komt van de Vader die erbij was en het blijkbaar om een of andere reden heeft toegelaten. Op Hem ben ik niet boos. Ik vertrouw Hem echt. Ja ik vind serieus dat het in het ziekenhuis in Alkmaar anders had gekund maar daar schieten we niets mee op. Ik heb in de kapel gezeten, gehuild en gebeden en voelde me getroost. Ons leven is in Zijn hand. Daar is het goed. Ik zal proberen te vergeven.

Verder werd de dag wel weer gezellig. Toen ik uit de kapel kwam waren de kinderen net thuis, werd Anne opgehaald voor een nachtje logeren bij een vriendin en was het een gezellige drukte.

Vanavond toen de kinderen sliepen hebben we samen de Eucharistie hier gevierd. Echt heel bijzonder dat dat mogelijk is. Erg troostvol en indrukwekkend.
Vooral een lezing maakte veel indruk. Waarschijnlijk schrijft Stefan daar morgen iets over.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten