Het lied dat we gisteren op de blog zetten hebben we vandaag wel 10 x afgespeeld. Echt heel mooi. Het is ook echt zoals we nu onze situatie ervaren.
Af en toe sputteren we nog flink tegen, zijn het er niet mee eens en vinden we het te zwaar. Steeds komen we toch weer bij onze Heer uit, en blijkt, dat door het dal heen, ons vertrouwen weer versterkt mocht worden. We ontvangen vaak troostende bijbelteksten, ervaren echt dat God dicht bij ons is, krijgen mooie kaartjes en bemoedigende mailtjes net als we ze echt even nodig hebben, ervaren de leiding van God door de begeleiding die we mogen ontvangen, door goede gesprekken met mensen om ons heen en we mogen zien dat ook onze kinderen steeds meer op de Heer gaan leunen.
Het lukt niet alleen steeds beter om "Uw wil geschiede" te zeggen, wat eerst echt niet hardop ging, maar we menen het nu ook steeds meer. Het verandert zelfs in een "Ik wil U dienen, doe met mij wat U wilt" en zelfs dat menen we. Daarnaast blijven we hopen op een wonder. We vertrouwen erop dat dat ook zal gebeuren wanneer dat in Zijn wil ligt. Stefans rugpijn is nog steeds weg, wat hem veel mobieler heeft gemaakt. We zijn superdankbaar en erg onder de indruk dat er zoveel mensen dagelijks voor ons bidden. Ik denk niet dat we deze situatie anders zo het hoofd hadden kunnen bieden.
Stefan is weer wat meer opgeknapt vandaag. Hij kon vanavond naar de kerk en heeft geen middagslaapje gedaan. De zus van Stefan was er de hele dag. Veel gepraat. Erg gezellig.
Vanavond waren de kinderen er ineens weer. Ze hebben het echt geweldig gehad. Zoveel dank aan de twee gezinnen die ze hebben meegenomen en aan de lieve mensen die ze hebben gebracht en gehaald.
De kinderen vertelden honderduit over het zwembad, een speeltuin met een hoge glijbaan, knutselen, kikkers vangen en ik weet niet meer wat allemaal. Helemaal opgewonden en blij. Toen Stefan uit de kerk kwam waren ze al omgekleed. Hij heeft ze nog een geweldig verhaaltje kunnen vertellen en ze zijn doodmoe hun bedjes ingedoken.
Morgen vrijdag, de laatste vakantiedag alweer. Ik zag er zo tegenop maar het is zo goed verlopen. Ik ben blij dat Stefan er nog is. Ik ben ook blij dat we steeds meer leren weer wat vreugde te ervaren. Medisch gezien nog steeds geen idee. We blijven bidden om wijsheid.
Morgen spannend Anne's beugel mag eruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten