Donderdag 8 augustus

De laatste dag is voorbij. Ik vind zelf ook dat dat wel behoorlijk dramatisch klinkt. Maar eerlijk gezegd: Zo voelt het. Morgen begint de chemo. De kinderen worden weer verdeeld en zullen het bij anderen goed hebben. De twee jongste jongetjes heb ik net uit logeren gebracht en Anne, Matthijs en Edith worden morgenochtend opgehaald. Voor het eerst zal ook Myrthe niet meegaan naar het ziekenhuis. Ze wordt ook morgenochtend voor een dagje opgehaald. Misschien drinkt ze wel haar flesje wanneer ze voldoende honger heeft.

Anne zal morgenavond uit logeren gaan tot maandagavond en dan dinsdagochtend weer vertrekken tot vrijdag. De anderen komen morgenmiddag weer thuis. Twee gezinnen gaan met elkaar een kamp voor hun eigen kinderen en die van ons houden. Van maandag tot donderdag zijn Matthijs, Edith, Laurens en Floris met hen mee. De hele komende week zullen de oudste 5 kinderen dus weg zijn. Ze zullen het goed naar hun zin hebben verwacht ik.

Hoe onze week eruit ziet is zeer onzeker. Zoals ik Stefan de vorige keer mee terug uit het ziekenhuis kreeg hoop ik niet weer mee te maken. De pijn die hij later, vermoedelijk door de bijwerking van de pillen kreeg, hoopt hij niet weer te krijgen. We bidden dat het beter zal gaan. We bidden en hopen dat Stefan de chemo beter zal verdragen en dat het ergens goed voor zal zijn dat hij ze überhaupt krijgt.

Onze hoop is alleen op onze Heer

Graag ook uw gebed