Zondag 7 juli

Stefan gaat erg ok. Ik werd vanmorgen om 9.00 uur alleen in bed wakker. Stefan was opgestaan om voor de kinderen te zorgen en het zondagsontbijt klaar te maken. Heerlijk normaal. Vroeger deden we dat altijd afwisselend. Samen naar de kerk geweest vandaag. Stefan ook dus. Hij lijkt erg op te knappen van de pilvrije week. De pijn in zijn schouders krijg ik weggemasseerd. Voel ik me ook eens niet zo machteloos. Ik kan wat doen. We klaren helemaal op.

Vanmiddag kwam Robert, Stefans broer. Samen zijn we naar de klimduin in Schoorl geweest. Goede gesprekken gehad, veel geleerd en erg gezellige tijd beleefd.

Gisterenavond hebben Stefan en ik veel met elkaar gepraat. Veel gedeeld met elkaar. We hadden al een goed huwelijk maar dat het nog zo kon verdiepen is echt een verrassing. De band die we nu zo sterk met elkaar en samen, met God ervaren, is intens. We hebben altijd in seminars en lessen gedoceerd dat de eenheid tussen man en vrouw in een goed huwelijk een afspiegeling is van wie God zelf is (Gebaseerd op Gen. "Man-en-vrouw schiep hij hen naar Zijn beeld en gelijkenis"). God is Liefde en zo zijn man en vrouw bedoeld om liefde te zijn. Dat ervaren we nu heel sterk. Nog dieper dan de band tussen man en vrouw kan zijn, verlangt God om met ons één te worden. Er zal daar geen huwelijk zijn tussen man en vrouw maar een intense eenheid met onze schepper zelf. We zijn nu al zo gelukkig met elkaar hoe mooi moet ons einddoel dan wel niet zijn? We kunnen er echt naar verlangen.
Dat betekent niet dat dat voor ons nu al hoeft. We zijn het er roerend over eens, dat we allebei nog graag heel lang de eenheid met elkaar (en onze kinderen) hier op aarde zouden willen leven. We bidden hard om genezing. Toch is het heel fijn om te beseffen dat doodgaan niet het einde is maar juist het doel; een heel mooie doorstart naar een bestaan dat nog veel beter is dan ons huwelijk. Niet iets om bang voor te zijn maar iets moois dat ons hopelijk allemaal ten deel zal vallen uiteindelijk.

Er is bij ons beiden een vreemde rust in ons hart gekomen. We vertrouwen het plan van God zonder te weten wat het is. We bidden voor genezing, hopen dat Hij verhoort. We zoeken ook practische wegen maar we zullen alles accepteren wat van Hem komt. Ik denk wel dat er vast nog nieuwe twijfels en stormen komen zullen. Voor nu zijn we zo ok.