korte blog 3 juli, woensdag

Met de belofte morgen uitgebreider verslag te doen nu een korte samenvatting van vandaag.

Zwaar emotionele dag. Te zwaar. Vanmorgen Myrthe 5.00 uur. Verder was ik zelf niet lekker en na het naar school brengen van de kinderen durfde ik niet meer te rijden. Ik ben naar huis gebracht omdat ik door mijn benen zakte. Zwaar oververmoeid denk ik. Stefan werd vervolgens erg beroerd. Hij had veel pijn op de borst. We hebben het AMC gebeld, Die heeft de huisarts gebeld, Uiteindelijk zijn we met de ambulance naar het AMC gebracht op verdenking van een hartinfarct. Ik was bang dat het over zou zijn. Er is na veel onderzoek niets extra ernstigs gevonden. Wel is weer duidelijk geworden dat de medische prognose nul is.Weinig hoopvol. Lever schijnt helemaal vol.
Door de opname waren we bang niet bij Annes eindmusical te kunnen zijn. Dat is uiteindelijk op de valreep toch gelukt. Ze had zich er zo op verheugd. Vanuit het AMC zijn we gelijk door gegaan. Het was een gave musical. Na de pauze waren er veel afscheidsliedjes en dat was voor ons niet te doen. Zwaar emotioneel. Ik moest echt even naar buiten en Matthijs moest huilen dat hij niet wilde dat pappa dood zou gaan. Dat ging door merg en been. Het leven is even loodzwaar. Ik kan niet anders zeggen. Wel merken we dat we niet alleen staan. Gisteren schreef ik dat ik gedragen wilde worden. Dat is wat er ook gebeurt. Er zijn zoveel mensen om ons heen die naar ons omkijken en ons dragen in gebed. Geweldige school, geweldige parochie. God is in mensen ons zo nabij. We zijn net thuis (23.10) en gaan even een maaltijd eten en dan proberen te slapen. Uit ge put. Morgen meer.

"Wees mij genadig, God, wees mij genadig, ik wil bij U schuilen, schuilen onder de schaduw van uw vleugels, tot het gevaar is geweken. Tot God roep ik, tot de Allerhoogste, de God die voor mij opkomt" Ps. 57, 2-3