Zondag 14 juli

Zondag. Wel een rare zondag. We zijn niet naar de kerk geweest. Gisteren hadden we al een zondagsviering hier thuis. Dat was erg mooi. Vanmorgen hadden we ook naar de kerk willen gaan maar Stefan was niet fit genoeg. Hij had een slechte nacht gehad. Had pijn, was misselijk en kon niet in slaap komen. Het was goed zo. We hebben uitgebreid ontbeten en halverwege lukte het ook Stefan een tijdje in te voegen en een en ander mee te eten. Na de kerk kwam Froukje bij ons. Froukje is er vaak. In ieder geval iedere woensdag. Dat was altijd al zo. Ze hoort net als Astrid (bij wie we laatst op de diploma-uitreiking waren maar die nu een maand weg is) zo'n beetje bij ons gezin. Froukje doet gewoon gezellig mee met alles in huis. Ze draagt Myrthe een poosje, helpt Laurens en Floris met allerlei dingetjes, speelt wat met de kinderen en is er gewoon. Ik heb vanmiddag zelfs even een klein slaapje kunnen doen.

Floris is in een nieuwe fase gekomen. Voor een mannetje van 3 jaar is hij erg zelfstandig. Hij probeert zindelijk te worden. Iedere keer is hij ...net... te laat. Dan loost hij de rest die nog wel in zijn buik zit netjes in de wc, meldt braaf dat hij een nieuwe onderbroek nodig heeft, gaat zelf naar zijn kast, wisselt van onderbroek en speelt weer verder. Waar hij de natte laat, zo'n 8/9 per dag varieert helaas. Die kan ik dus overal tegenkomen.

De kinderen hebben allemaal heerlijk gespeeld. Anne en Matthijs hebben op de sloot achter het huis wat gevaren. Met zijn allen hebben ze met kapla, de autootjes en blokjes gespeeld.
Stefan heeft veel op bed gelegen. Vanmiddag zijn we naar een nabijgelegen strandje geweest. Ik, de kinderen en Froukje. Na een half uurtje belde Stefan dat hij ook wel zin had. Ik heb hem opgehaald en tot groot plezier van de kinderen was hij er ook een poosje bij. Voor Stefan was dat wel moeilijk. Zijn handen jeukten om met ze mee te spelen. Dat ging helaas niet. Te moe, teveel pijn en te misselijk maar hij was er. Stefan is dapper. Hij draagt alles zonder klagen en als hij beneden is, probeert hij er ook helemaal voor mij en de kinderen te zijn. Ik bewonder hem!

Vanmorgen gebeurde iets moois. Ik voelde me verdrietig en onrustig en vroeg me allerlei dingen af die met mijn relatie met God te maken hadden. Wel tig vragen en flinke verwarring in mijn hoofd. Ik ben met mijn gevoelens en vragen naar de kapel gegaan. Meestal kan ik daar tegenwoordig niet lang blijven want dan roept iemand  "mamma" of begint er iemand ergens te huilen. Nu was ik er in ieder geval lang genoeg om al mijn vragen aan de Heer voor te leggen en een antwoord te vragen. Nadat ik uitgevraagd was wilde ik een bijbelstukje gaan lezen. Ik trof een gedeelte van 15 regels. Bij het lezen ervan bleken die helemaal precies al mijn vragen te beantwoorden en al mijn twijfels en angsten weg te nemen. Letterlijk alles werd behandeld in die paar regels. Ik voelde me echt gehoord en geliefd. Heel bijzonder. Ik kon er niet erg lang voor danken want er werd "mamma" geroepen en dat is mijn voornaamste functie en taak, maar de hele dag had ik rust en vrede.

Morgen verwachten we dat Stefan zich nog wat beroerder gaat voelen. De derde dag.
Anne en Edith gaan twee nachtjes logeren, Matthijs gaat bij een vriend spelen en Laurens en Floris zullen ook uit gaan spelen. Er komen mensen op bezoek om met ons te bidden. Graag vragen we ook uw gebed. Blijft hard nodig.
Graag speciaal gebed om genezing.