Een groot verlangen van Stefan en Anne is vandaag in vervulling gegaan. Ze zijn samen naar haar nieuwe middelbare school gefietst. Maanden geleden heeft Stefan haar belooft om dat met haar te doen. Steeds kwam het er niet van en toen was Stefan plots heel ziek. Nu is het dan toch gelukt om de route samen te fietsen. Het viel Stefan flink tegen hoe zijn conditie was. Ik moet eerlijk zeggen dat het mij erg meeviel dat hij heen en terug is gekomen. Vorige week dacht ik nog dat hij ter plekke dood zou gaan en nu heeft hij een uur gefietst.
Vanmiddag was Stefan erg moe en mede daardoor geëmotioneerd. Ook had hij veel pijn in zijn buik. Vanavond hebben we een afspraak bij ons thuis met vrienden daarom niet door laten gaan. Wel ben ik naar hen toegeweest. Stefan bleef thuis. De kinderen sliepen rustig.
Voor mij was het wat spannend. Ik kreeg wat medische uitslagen. Afgezien van wat vreemde kleinigheden die kunnen blijven zitten is op de ct-scan die vorige week van mijn buik is gemaakt, niets geks te zien. Ik ben in orde. Ik kan waarschijnlijk nog jaren mee. Ook voor de kinderen fijn om te horen.
Voor Floris is door alle spanning heen een nieuwe periode aan het aanbreken. De hele dag heeft hij trots een onderbroek aangehad en op de wc geplast.
De kapel had niet te klagen over drukte. Behoorlijk bezet. Er wordt veel gebeden. Graag ook voor de tweede chemo die vrijdag begint, speciaal gebed gevraagd.
Morgen naar het AMC, bloed controleren en afspraak.
Donderdag nog een leuke dag en vrijdag 2e chemo infuus.
Stefan en Lisette,
BeantwoordenVerwijderenLees nu voor het eerst jullie blog. Alle dagen in 1 keer gelezen. Heel bijzonder dat doorheen deze moeilijke tijd jullie steeds weer bij Hem uitkomen. Mijn gedachten en gebeden ( voor genezing) zijn steeds bij jullie.
Stefan ons gesprek op het weekend heeft mij veel inspiratie gebracht, bedankt en ik wens je veel succes en sterkte deze 2e ronde.
One in Prayer.