Vroeger was zon dagje uit redelijk normaal. Je stond er niet eens bij stil dat het bijzonder was dat dat zomaar kon.
We zijn wel veel dankbaarder geworden.
Nog even een familieportret door de Artis- mevrouw die ons vervolgens beroepshalve van het hekje moest jagen. Echt sympathiek dat ze eerst een foto wilde maken. Ehh, waar is Myrthe??? Ben bang nog in de kinderwagen.
Op de terugweg werd Anne verdrietig. Tja, pappa.... Het was allemaal weer zo heerlijk normaal geweest vandaag.
Aanstaande vrijdag krijgt Stefan zijn volgende chemo-infuus. Mogelijk zal hij weer erg ziek worden. We vragen om uw gebed. Gebed om genezing en gebed om kracht om de chemo aan te kunnen zowel emotioneel voor ons gezin als fysiek. Fijn dat we deze week even op krachten kunnen komen en gezin kunnen zijn. Lijkt wel vakantie :)
Agenda:
Morgen ik uitslagen van wat medisch onderzoek en ontmoeting vriendin die er een eind voor rijdt
Woensdag: naar AMC Stefan bloed prikken
Donderdag vrije dag (nog even een dagje wat leuks met de kinderen als Stefan goed gaat.) 'savonds gaan de meeste kinderen uit logeren.
Vrijdag zware dag, begin van nieuwe storm.
Vrijdag, als ik met een vriendin naar Thorn rijd, zullen we beiden aan jullie denken. In Thorn zal ik een noveenkaars achterlaten bij Jozef, de beschermer van het huisgezin.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel kracht toegewenst, jullie állen.
wat geweldig voor jullie! We bidden dat jullie de kracht krijgen om ook elkaar te kunnen dragen als het moeilijk is. Ik moest heel erg denken aan het verhaal van de voetstappen in het zand. Wanneer je maar een paar voetstappen ziet, op die momenten heeft de Heer je gedragen! We bidden dat de Heer jullie altijd mag Zegenen.
BeantwoordenVerwijderenToevallig; ik dacht aan precies hetzelfde gedicht.
BeantwoordenVerwijderenPLG_ITPSOCIALBUTTONS_SUBMITPLG_ITPSOCIALBUTTONS_SUBMITPLG_ITPSOCIALBUTTONS_SUBMITPLG_ITPSOCIALBUTTONS_SUBMIT
Voetstappen in het zand..
Ik droomde eens en zie
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand,
een spoor van stappen; twee aan twee,
de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij,
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugde,
van diepe smart en hoop.
Maar als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen "Heer waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op het zwaarste deel van mijn pad..."
De Heer keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen;
"Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen..."
Ik bid nog steeds voor jullie!! Alle goeds gewenst!!