Myrthe is weer terug. Ze heeft het goed gehad. Het spook heeft van 23.00 uur tot 7.00 uur doorgeslapen........ Als ze dat hier nu ook eens deed. Ik heb wat tips gehad. Vanavond uitproberen.
Zelf hebben we een verder rustige dag gehad. Zoals gepland om 11.30 naar de kerk geweest, daarvoor een kalm ontbijtje en vanmiddag allemaal wat aangerommeld in huis.
Vanavond heeft Stefan een verhaaltje voor het slapengaan verteld aan de vijf oudste kinderen en daar ben ik traditiegetrouw niet bij. Myrthe sliep al en ik heb op Annes kamer ons eigen geschreven boekje nog eens zitten doorlezen ter voorbereiding op de inleidingen die we morgen gaan geven. Onze eerste publicatie. Het valt me op dat ik niet eens meer weet of kan ontdekken, wie van ons welk deel heeft geschreven. Het is echt helemaal samen gemaakt. Het is net zo vervlochten als we als echtpaar zijn geworden. We zijn verschillend maar zo in elkaar vergroeid geraakt de afgelopen 20 jaar. Wat en wie zal er van ons overblijven als.......
Ik werd wat melancholisch en vroeg me af, of er een tweede boekje .......ooit?
Na het verhaaltje kwam Anne haar kamer binnen en was verrast me daar te zien. Met een hoofdknik naar het boekje zei ik: "Pappa en mamma samen geschreven". Ze begreep de lading en hield me vast. Toen kwamen heel stil tranen. Bij haar en bij mij. Het was een leuk verhaaltje geweest dat pappa had verteld en Anne vroeg zich af of ook Myrthe......ooit....pappa's verhaaltjes zou meemaken? en of Floris het zich zou herinneren........?
We weten het niet. Anne is nu in de kapel. Ik denk dat ik weet wat ze daar vraagt.
Ik heb me nog nooit zo afhankelijk gevoeld van onze Heer terwijl Hij toch eigenlijk altijd al ons leven in Zijn hand heeft gehad. Zijn wil geschiede. Hij weet wat het beste voor ons uiteindelijk zijn zal en Hij kent onze voorkeur.
"Heer we vertrouwen ons aan U toe. U weet....U kent.....U bent Heer!"
Ik strek mijn handen naar U uit
als een land dat hunkert naar regen.
Antwoord mij snel, Heer, ik bezwijk;
wend toch uw gelaat niet van mij af
of ik ben als dood en begraven.
Laat mij vroeg in de ochtend uw liefde vernemen,
want ik stel mijn vertrouwen in U.
Wijs mij de weg die ik moet gaan:
naar U gaat mijn verlangen uit.
Ps. 143,6-8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten