Terwijl ik de blog van gisteren lees vraag ik me af wanneer dat is geweest. Het lijkt wel van weken geleden. Vanmorgen ging het goed. Ik wist dat het woensdag was en ik de kinderen naar school zou brengen. Ik heb onthouden dat Matthijs vanmiddag uit school met me mee naar de kapper zou gaan en we vanmiddag bezoek zouden ontvangen en verder was ik helemaal de dag kwijt. Geen idee meer dat het woensdag was en wat ik al zei, de blog van gisteren lijkt alweer weken geleden. Het is zo'n rare tijd waarin we leven.
Stefan is goed ziek. Heel misselijk en stilletjes. Hij kan echt helemaal niets ondernemen. Kan zich moeilijk concentreren en is dood-doodmoe. We hopen dat hij toch snel weer wat zal opknappen. Wanneer hij probeert te slapen proberen wij stil te zijn. Valt niet mee op een woensdagmiddag. Valt niet mee voor mij en de kinderen hem zo ziek te zien.
Met de kinderen gaat het verder ok. Anne is vandaag "ziek" thuis geweest. Soms is haar alles een beetje teveel. Edith lijkt het naar haar zin te hebben in haar nieuwe klas. Matthijs gaat ok, Laurens geniet volop van de speeltjes die hij met zijn verjaardag heeft gekregen en Floris verveelt zich helaas vaak een beetje. Myrthe is de vloer van onze woonkamer aan het ontdekken. Af en toe zit ze klem ergens tussen een tafelpoot en een stoelpoot en moet ik haar redden waarna ze vrolijk verder tijgert. Vandaag heeft ze haar eerst toetje op. Matthijs heeft het haar gegeven.
Verder weinig nieuws vandaag. Morgen weer een blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten