Vrijdag 20 september

Onze "reis" had de afgelopen dagen behoorlijk wat turbulentie te verduren. Van allerlei soort. We hebben het een weekje redelijk rustig gehad en wat leuke dingen kunnen doen. Stefan steeds op zijn tandvlees. We hoopten zo dat zijn "zich slecht voelen" vooral door de chemo kwam en dat er vooruitgang zou zijn of misschien meer. Dat weekje duurde precies tot woensdag. Die hoop is toen aardig de bodem ingeslagen. Stefan voelt zich erg ziek en we weten nu waardoor dat komt. Ronduit zorgwekkend.

Het is eerlijk gezegd niet gemakkelijk weer een evenwicht te vinden. Je gaat je toch weer vragen stellen waarvan je dacht dat je het antwoord allang gevonden had.
- Er hebben zoveel mensen gebeden hoort Hij het dan niet?
- Hebben we misschien iets verkeerd gedaan?
- Ik begrijp het niet; een vader van 6 kinderen!
- Moeten we soms Aramees leren? (Jezus' taal)

Door heel ons leven heen hebben we ervaren dat Zijn oplossing en Zijn wegen betere uiteindelijke uitkomsten opleveren dan we ooit zelf hadden durven dromen. Ik kan vele voorbeelden noemen. We weten het, we hebben het ervaren en we zullen ons daaraan vasthouden. We begrijpen er nu even helemaal niets van. Ik zie het niet. En dat is nu precies waar "geloven" begint. Daar waar het "zien" ophoudt. Dat is waar "vertrouwen" op aankomt en dat is weer waar de hoop vandaan komt. We begrijpen er niets van en toch.... toch houden we ons vast aan wat we weten en ervaren hebben. God is en blijft een liefhebbende Vader en wij zullen begrijpen en zien op Zijn tijd.  Dus...we blijven bibberend vertrouwen. Met tranen en regelmatig onder protest. Dat wel! Het blijft zwaar, eerlijk is eerlijk.

- Hij hoort onze gebeden! We bidden stug door. Hij zal weten wat onze wens is! maar Zijn wil geschiede.
- Ja we hebben ontzettend veel verkeerd gedaan. Iedere dag weer. Hij blijft een liefhebbende vergevende Vader. Daar zal het niet aan liggen.
- Ik begrijp het ook niet. Hij weet dat we 6 kinderen hebben, vertrouwen.
- Aramees leren? Gaaf plan! waar? :)

Anne is net opgehaald. Ze gaat naar het Kisi-feest in Tilburg
Morgen is het Laurens verjaardag, We vieren een bescheiden feestje. Hij heeft er zo veel zin in.
Zondag even afwachten hoe Stefan zich voelt
Maandag een nieuwe chemo. Nieuwe bijwerkingen, alles weer opnieuw uitvinden. Bidden dat deze wel wat goeds doet.

Op verzoek van een paar lieve betrokken collega's van de dienst Geloofsopbouw het volgende bericht:

Wij zouden graag a.s. donderdag 26 september voor jullie & voor Wim en zijn gezin (red. zeer gewaardeerde vergelijkbaar zieke collega) speciaal willen bidden en vasten (we zijn dan allemaal op het bisdom).
Ons plan is om 12.30 uur het rozenhoedje te binnen met deze intenties. Misschien willen nog meer mensen zich hierbij aansluiten, ook met het bidden van het rozenhoedje of een ander gebed om 12.30 uur in de middag. Zouden jullie dit op jullie weblog willen bekend maken. 

Hartelijk dank voor jullie mooie initiatief en bij deze geplaatst.