Ik heb een behoorlijke spooknacht achter de rug. Myrthe, en Floris en Laurens hadden allemaal wel een paar keer iets. Vannacht mag ik slapen. Myrthe is uit logeren. Ze had er zin in...denk ik. Morgen gaat ze mee naar de crèche van de gereformeerde kerk heb ik begrepen. Ik vermoed dat het er niet heel ander is dan in de crèche van de katholieke kerk. Ik zal het wel niet van haar horen :). In ieder geval ben ik erg dankbaar dat de schat bij lieve mensen mag overnachten en dat ik ook een nachtje slapen mag.
Stefan heeft vandaag een heel normale dag gehad. Vanmorgen met de kinderen op harde muziek staan dansen.....:), helpen de hele meute in de auto laden, samen de hele Ikea doorkruist, daar gezellig geluncht, geslenterd. Vervolgens meegeweest Myrthe naar haar oppasadres brengen en weer naar huis. Toen was zijn pap op. Daar baalde hij van. Voor Stefan is het steeds tanden op elkaar en doorgaan. Hij wil zo graag en dan lukt er ook veel. Gemakkelijk is het niet. Het gaat. Hij is dankbaar dat het gaat. En ik, ik was helemaal opgetogen dat dit allemaal ging.
De kinderen hebben genoten. Voor hen was het allerbelangrijkste dat ze gezellig met ons door die grote winkel konden dwalen, overal konden rondkijken en overal kartonnen ringetjes en vormpjes van inpakmaterialen konden verzamelen. Thuisgekomen hadden we een hele doos vol kartonnen vormpjes en na het eten hebben ze de grote tafel in de woonkamer omgedoopt tot knutseltafel. Supergezellig. Iedereen knutselde mee. Verven, plakken, bouwen en construeren. Ook Stefan was weer wat op krachten en schoof aan.
Al met al hebben we een hele gezellige dag gehad. Soms kunnen we zelf bijna niet geloven wat er ons gebeurt. Soms lijkt het net even een boze droom die weer voorbij lijkt.... Soms kunnen we echt even gezin zijn. Vandaag was het een beetje zo'n soms. Ik hoop dat er nog vele volgen. We vertrouwen onze Heer en God. Hij kent ons verlangen! Wij danken Hem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten