woensdag 18 september 2013

Woensdag 18 augustus

Vrijdag geen chemo. Aanstaande maandag is het geworden, dan gaat Stefan een andere chemo krijgen dan hij tot noch toe had. We zijn benieuwd wat die zal uitwerken. We blijven vast op onze Heer vertrouwen. Hij weet wat Hij doet al snappen wij er niets van. Het zal voor ons bestwil zijn ook al zien we dat af en toe zelf niet zo helder. De ct scan heeft helaas niet het gewenste resultaat van deze chemo laten zien. Dat is bepaald geen goed nieuws. Voor het wonder waar we op hopen zullen we met elkaar nog even verder moeten bidden.

Het was fijn dat we de kinderen niet hadden vanmiddag. We hadden inderdaad de tijd even hard nodig om van het nieuws te bekomen. Stefan voelde zich al steeds misselijker worden en we waren hier al wat bang voor maar we hadden de hoop dat alle nare dingen anders te verklaren zouden zijn. Helaas.

De uitzaaiingen in de lever zijn iets meer en iets groter geworden. Stefans cea waarde in zijn bloed is veel te hoog. 124 (hoort onder de 3 te zijn begreep ik).

Emotie? Vele:
Bij mij: Eerst, bij de arts binnen, nuchter en gelaten, daarna, in de auto nog nuchter en nog overtuigd dat er eigenlijk niets veranderd is. Ons leven ligt immers nog steeds in Gods hand. Ik rijdt auto dus moet me concentreren maar de eerste paar tranen prikken al. Dan leegte. 10 minuten later dringt de uitslag wat meer door en krijg ik het gevoel dat een afscheid misschien toch wel dichterbij is dan we hadden gedacht. Dan angst voor wat komen zal. Gevolgd door diep diep verdriet en dan weer overgave en vertrouwen op God maar wel met tranen in mijn ogen. We blijven bidden voor het wonder en voor kracht. Er gaat nog veel meer zwaar weer komen.
Bij Stefan: Eerst bij de arts binnen, een soort van knock out geslagen. Vervolgens verdriet. Veel verdriet en leegte. Angst voor de toekomst en zoveel liefde voor mij en de kinderen dat het weer verdriet deed.

Thuis zijn we eerst wat gaan slapen. We waren doodmoe. Ik ben nu net wakker en het is rond 19.00 uur. Ik heb Froukje gebeld. Ze komt eraan. Zo komen de kinderen thuis en ik ben blij dat ze er is. Dan merken ze het misschien niet. Eigenlijk is er ook niets veranderd toch?. We zullen de kinderen zeggen dat pappa nog niet beter is en dat ze een ander spulletje gaan proberen. Het heeft geen zin ze met meer te belasten.

Eerst nog een vrij weekend. geen chemo! dat dan weer wel :)

Graag uw gebed gevraagd.



2 opmerkingen:

  1. Lieve schatten, wat een verschrikkelijk zwaar weer, jullie gaan er niet alleen door, gelukkig niet. Houd toch moed....moed....moed.....

    "God U vraagt van ons een onbegrijpelijk lijden, waarvan U alleen de diepte kent.
    Wanneer de schaduw van het kruis onze vrede dreigt te verstoren geef ons dan de kracht Heer om ons lijden onmiddellijk in vertrouwen te aanvaarden en op te dragen. Zodat de zon van Uw aanwezigheid zonder onderbreking in onze zielen blijft schijnen en overvloedig leven in het Mystiek lichaam doet stromen." (C. Lubich)

    Onder Uw bescherming nemen wij onze toevlucht, heilige Moeder van God, versmaadt onze gebeden niet in onze nood, maar verlos ons steeds van alle gevaren, o glorierijke gezegende Maagd.

    Al ons liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Stefan en Lisette en kinderen,

    Wat een moeilijk nieuws van die uitslag.... Maar ook wij blijven voor jullie hopen en vooral heel hard bidden! We zijn een paar weken geleden naar Banneux geweest en daar hebben we namens jullie gezinnetje onze handen in het water van de bron gestoken, en gebeden voor een wonderbaarlijke genezing van Stefan. Maria heeft in Banneux gezegd: 'Ik kom het lijden verlichten' en dat hebben we ook speciaal voor jullie gebeden. Heel veel sterkte gewenst.

    Liefs van René en Annelies en Martin

    BeantwoordenVerwijderen