Een mooie en vermoeiende dag.
Vanmorgen een erg vroege start gemaakt. Om 6.00 uur had Myrthe last van haar tandjes en besloot niet meer te gaan slapen. Na 2 uur rondjes lopen viel ze weer in slaap maar toen werden de andere kinderen wakker. Gisterenavond waren Stefan en ik veel te laat naar bed gegaan. Vroeger (een maand geleden) zou dat waarschijnlijk als reden hebben dat we te lang tv hadden gekeken. Maar nu hadden we te lang in de kapel gezeten. Te lang gebeden en het daardoor te laat gemaakt. Wat is ons leven toch snel helemaal anders geworden. Het was wel een mooie tijd samen.
Stefan lijkt zich redelijk door de chemo heen te slaan zoals het er nu uitziet. Hij is wel iedere keer misselijk van de pillen die hij tweemaal per dag moet innemen maar het infuus lijkt vrij weinig bijwerkingen te hebben gebracht. Het zou fijn zijn als hij er een beetje ok doorheen komt en helemaal geweldig als het daarbij ook een goede uitwerking heeft.
Omdat het niet heel slecht ging vanmorgen hebben we besloten naar het weekend van onze geloofsgemeenschap te gaan. Ik dacht een uurtje rijden. Toen we instapten zei de tom tom al anderhalf uur. Oeps dacht ik nog, dat is wel wat ver. Helaas was er een omleiding op een omgeleide omleiding en hebben we er twee uur over gedaan. Stefan was doodmoe, Myrthe begon het laatste halfuur behoorlijk te protesteren en ik had enorme spijt ooit het idee geopperd te hebben.
Nu ik laat in de avond in een achterafkamertje dit blog zit te schrijven en op de dag terugkijk ben ik toch er dankbaar en blij dat we hier zijn. De kinderen hebben het geweldig gehad. Edith (6) Matthijs(8) en Anne (12) hebben met het tienerprogramma! een heel mooi kampvuur gehad precies voor een stortregen uitbrak en Floris en Laurens hebben heerlijk rondgerend en gespeeld. Voor Stefan en mij is het bijzonder om op deze plek terug te zijn. ongeveer 20 jaar geleden hebben we elkaar hier tijdens een kinderkamp, waarvan we beiden leiding waren, ontmoet. Hier is het begonnen. Er liggen leuke herinneringen. Het is ook goed onze vrienden terug te zien die Stefan van jongs af, en mij al heel lang kennen en die zoals vele anderen zoveel voor ons bidden om genezing en kracht en zelfs vasten. Vanavond is er speciaal voor ons gebeden. Dat was bijzonder en hoopvol.
Vannacht slapen we hier. De kinderen en Stefan zijn al heerlijk onder zeil, Ik volg zo. Ben dankbaar dat we hier kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten