dinsdag

Het is soms moeilijk om de hoop vast te houden.  In de ochtenden kost het de meeste strijd. Stefan wordt continu geconfronteerd met pijn en moeheid. We betrappen onszelf erop dat we af en toe bespreken hoe een eventuele begrafenis eruit moet zien. We delen herinneringen zoals ik me voorstel dat een oud echtpaar dat zou doen: "weet je nog toen we daar en daar dat en dat...." Alleen hebben wij nog kleine kinderen in de leeftijd van de kleinkinderen van een "oudere echtpaar"dat net zo met elkaar deelt. Met elkaar delen voordat er niemand meer is met wie je die herinnering delen kan. We hebben zoveel mooie dingen samen meegemaakt en zijn ook al door zoveel moeilijkheden gekomen (wie ons leven kent weet dat dat niet overdreven is). Altijd samen en samen met God. Wat dat betreft hebben we "gelukkig" al behoorlijke geestelijke spierballen gekweekt. Lijden is niet helemaal nieuw. In deze omvang en soort echter ook weer wel.  Het nare hier is dat het "samen" bedreigd wordt. De essentie van ons gezin-zijn; namelijk ons huwelijk en het vaderschap. Dat maakt het zo zuur en moeilijk te plaatsen.

De kapel in huis is een regelrechte zegen. We brengen er veel tijd door. Wanneer je er binnenkomt is er rust. God is daar merkbaar aanwezig. Het is er als in het oog van een orkaan. Overal storm om je heen maar in het centrum van ons huidige leven en ons huis, de kapel, is rust. Wanneer je er zit of ligt, staat de tijd stil. Daar is de plaats waar het mij lukt om me helemaal aan God toe te vertrouwen en om weer te bidden. "Heer Uw wil geschiede". Langzaam begin ik te begrijpen dat ik niet moet nadenken over hoe het zal zijn als... (welk mogelijk scenario dan ook) Dan valt er zoveel wanhoop en ellende over me heen. Dat werkt dus niet. Dat moet ik niet doen. We weten namelijk niets. Niet eens hoe morgen eruit zal zien. Per dag vertrouwen is genoeg. Vertrouwen dat God iedere dag opnieuw kracht zal geven om die dag door te komen. "Kijk eens naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet, ze maaien niet en slaan geen voorraden op in schuren. Uw hemelse Vader zorgt dat ze te eten krijgen. En bent u niet veel meer waard dan de vogels?" (mt 6, 26)

Het zal nog meer gaan stormen. Aanstaande vrijdag begint de chemo. Graag willen wij u vragen om speciaal voor het welslagen van de chemo te bidden. Op uw eigen wijze, of middels de bijgevoegde noveen (9 dagen gebed) die ons door iemand is voorgesteld (waarvoor zeer veel dank) Dit noveengebed ligt zeer in lijn met de katholieke traditie en we hopen dat we onze zeer gewaardeerde broeders en zusters buiten de Katholieke kerk er niet mee choqueren.

Gebed op voorspraak van Z. Johannes Paulus II

God onze Vader, wij danken U voor de zalige Johannes Paulus II, die U aan de Kerk gegeven hebt. In hem hebt U de tederheid van Uw vaderschap, de glorie van het kruis van Christus en de luister van de Geest van liefde laten stralen. Door zijn volledig vertrouwen in Uw onmetelijke barmhartigheid en de moederlijke voorspraak van Maria, gaf hij ons een levend voorbeeld van Jezus, de Goede Herder.

Hij heeft ons erop gewezen dat heiligheid de verheven maatstaf is voor het dagelijks christelijk leven en hij is een vurig verdediger geweest van de heilige en leven schenkende verbintenis tussen man en vrouw in het huwelijk. Wij bidden U: verleen ons op zijn voorspraak de genade die wij afsmeken: de voorspoedige en algehele genezing van Stefan van Aken, opdat hij zich met zijn gezin, kan blijven inzetten voor Uw Kerk.

Wij smeken U: moge deze genade overeenstemmen met Uw heilige Wil en bijdragen aan de eer van Uw Naam. Schenk ons het geloof en maak ons nederig van hart, om dit grote geschenk van U te mogen ontvangen. Door Christus onze Heer. Amen.

Zalige Johannes Paulus II, bid voor ons!