Een huilende Anne uit bed gehaald vanmorgen. Ze is steeds maar moe. Het nieuwe van school is er een beetje vanaf en het verdriet om de ziekte van pappa begint weer wat meer op de voorgrond te staan. Vooral tijdens de lange eenzame fietstocht naar- en - van school heeft ze ruim de tijd om te piekeren. Omdat ik toch de andere kinderen zelf naar school bracht vanmorgen heb ik besloten een rondje te maken en ook Anne een keertje te brengen. Ze was gelijk helemaal opgefleurd.
Een bevriende heer uit de buurt kwam vanmorgen op de koffie met een hele emmer stoofpeertjes uit eigen tuin. Hij had een schilmesje mee en Myrthe sliep even een uurtje. Samen hebben we de hele emmer opgeschild. De hele dag heeft er een soeppan met stoofpeertjes tot dieprood van kleur staan koken. Morgen zullen we volgens afspraak een deel van de peertjes weer terugbrengen. Gekookt en wel. Stefan heeft er al van geproefd. Oudhollands lekker.
Stefan had erg slecht geslapen vannacht en was moe. Hij voelde zich vandaag niet zo goed. Minder dan gisteren zelfs. Toch heeft hij wel van alles ondernomen. Hij heeft met Floris gewandeld en kastanjes gezocht. Omdat Froukje er was konden we samen in de kapel bidden en daar hebben we mooie opwekkingsliederen gezongen. Na bezoek van vanmiddag heeft Stefan met Matthijs boodschappen gedaan en hebben ze gezellig samen staan koken. Het was erg lekker. Stefan kan het erg goed en doet het erg graag. Deze keer was het wel met veel buikpijn.
Heel langzaam aan lijkt Stefan steeds iets minder slecht te worden. Het blijft bizar wat deze chemo veroorzaakt heeft. Een tweede is denk ik geen goed plan. Ik kan me echt niet indenken dat dit levensverlengend zou kunnen zijn. Onze ogen zijn op God gericht. Hij alleen is Heer van het leven.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten