Een wat mindere dag voor Stefan. Hij voelde zich niet bepaald lekker. Hij was overal bij en heeft aan alles deelgenomen, dat wel. Het kostte hem veel moeite. Samen zijn we naar Annes school geweest om daar te praten. Over haar sterke en niet zo sterke kanten maar ook een beetje over hier thuis. Ze zullen Anne in de gaten houden en alles doen wat mogelijk is om haar op school een veilige omgeving te geven in deze tijd. Dat waarderen we erg.
Stefan: Er is zo'n groot contrast tussen het gericht zijn op het menselijke, of het gericht zijn op het Goddelijke. Het een geeft wanhoop, het ander hoop. Om te schrijven over het louter menselijke lijkt me wat te beperkt. Het besef dat we in Hem, met Hem en door Hem bestaan geeft me een perspectief op de eeuwigheid en doet me beseffen dat Hij altijd Zijn Almacht kan laten zien. We zijn zo blij dat we horen dat ook anderen het Goddelijk perspectief willen zien, we horen dat van veel kanten. Ik moet wel eerlijk bekennen dat als ik misselijk ben of pijn ervaar, ik sneller geneigd ben het Goddelijk perspectief uit het oog te verliezen, en daarmee ook de hoop. Ik bid dan ook regelmatig dat ik in Hem wil vertrouwen en of Hij mijn ongeloof te hulp wil komen.
Onze Laurens bad gisteren expliciet of Jezus een wonder kon doen... Floris bidt steevast dat ik niet doodga... Onze Anne bad op de verjaardag van Matthijs dat haar broer nog een vader zou hebben als hij 30 is... Ik moet eerlijk zeggen dat het door merg en been gaat als zij zoiets bidden. Gelijktijdig denk ik dan: "Heer U hoort ze!".
Lisette: We houden hoop. Daarmee bedoel ik niet hoop op eeuwig leven. Daar zijn we eerlijk gezegd behoorlijk zeker van omdat dat niet van ons afhangt :) We vertrouwen blindelings op Zijn barmhartigheid. De hoop die we houden is de hoop dat er misschien een langer leven voor Stefan en ons huwelijk in zal zitten. Hij is een almachtige God. Zolang er adem is, is er leven en is er hoop. Iedere dag is er weer een die ons gegeven is. Ieder dag weer een dag die we mogen gebruiken om in Zijn dienst te staan en zolang we maar een beetje kunnen........
Ik heb vandaag in de keuken gestaan. Niet de hele dag maar wel lang. Allemaal lekkere dingen gemaakt. Gewoon omdat ik daar weer eens zin in had. Pompoensoep, zalm in bladerdeeg wat bij de kinderen een gejuich deed opgaan en .....ehh dat was het eigenlijk. Mmm valt een beetje tegen, was wel veel werk. Anne vond het jammer dat de pompoen niet gespaard was gebleven om oogjes uit te snijden en een lichtje in te branden. Ik had zin in soep en die twee gaan niet samen. Waxinelichthouders genoeg in huis.
Vanavond hebben we vrienden op bezoek gehad. Was heel fijn. Zeker om samen in de kapel met gebed te eindigen. Een echte zegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten