Dinsdag 22 Oktober Rome

Anne is jarig! hiep hiep hoera en WAT een verjaardag. Het was een hele bijzondere dag.

Anne zat met haar dertiende verjaardag in een klooster :)

Vanmorgen ging om 7.00 uur onze wekker en om 7.20 vertrokken we richting Vatikaan. Ik kan niet beschrijven hoe indrukwekkend de mooie Eucharistieviering was bij het graf van Johannes Paulus II. Wat me het meeste raakte was dat de mis speciaal voor Stefan werd opgedragen. Zoveel lieve mensen bidden voor ons. Erg indrukwekkend wat ons allemaal overkomt en we hebben het echt zo helemaal nergens aan verdiend. Het maakt me heel stil en ontroerd.

Ook mochten we met zijn vieren samen even helemaal achter de beveiligingslinten om echt bij het graf van Johannes Paulus II te bidden. Bijzonder dat we zo dicht bij zijn aardse lichaam mochten zijn waarin hij zijn lijden en pijn zo in geloof heeft weten te dragen. Hij heeft ook de mooie Theologie van het Lichaam geschreven waarin wij zo graag onderwijzen. Hij is een groot voorbeeld voor ons geweest en is dan nog steeds.

Na deze heftige start van de dag hebben we in de Sint Pieter rondgedwaald en het graf van Petrus bezocht. We mochten met zuster Maria Ter Nood en zuster Maria Vrede die we goed kennen, zelf weten wat we verder nog wilden doen. Eerst hebben we "pizza a taglia" gegeten. Een soort pizza-snackbar concept waarbij  je zelf aan kan
wijzen van welke plaatpizza je een stuk wilt en hoe groot. Heerlijk. Echt Italie. We besloten de zuster die zo lief was ons te rijden, te vragen naar de wijk te rijden waar we een jaar met Anne hebben gewoond. Dat viel niet mee zonder tom-tom. Een hoop gelach en gedoe maar we kwamen er. We hebben de basiliek Santa Maria Maggiore bezocht, zijn langs ons oude huis naar het Colloseum gewandeld, hebben een ijsje gegeten en zijn weer terug naar de auto gegaan. Heerlijk om weer daar te zijn.

Vervolgens konden we de kaarten voor de woensdag audientie bij het Vatikaan op gaan halen. Daar wachtte ons, dankzij de inspanning van onze collega nog een verrassing maar daarover morgen meer :) De kinderen waren doodmoe en wilden de auto niet meer uit. TOTDAT we erachter kwamen dat de zuster die ons reed een pas had om vatikaanstad in te komen........ Normaal gesproken " resticted area"  Toen wilden  ze plots wel. Met vernieuwde energie zijn we op onderzoek uitgegaan. Stiekem hebben we gezocht naar casa Santa Martha waar de paus woont. Dat is helaas niet gelukt. Geen Paus gezien. Even leek het erop toen we een man in wit tegenkwamen. Helaas een Dominicaanse monseigneur. Die lopen ook in wit. We zijn helemaal achter de Sint Pieter omgelopen em hebben genoten van het verblijven in normaal verboden gebied. Helaas duurde dit zolang we niet gesnapt werden. De paus zoeken was niet helemaal de bedoeling. Vreemd :)

Daarna zijn we toch maar naar huis gegaan. Zometeen wat eten, onze kleding in orde maken en gauw onder de wol.... Morgen wordt een hele speciale dag en we zullen weer vroeg op moeten. Stefan heeft alles prima doorstaan. Alleen wat moe.... Wie niet na zon dag :) ........