Donderdag 10 oktober

Een emotionele ochtend. Na een vrijwel doorwaakte nacht voor zowel Stefan als voor mijzelf werden we beiden al wat triest wakker. Nadat de oudste kinderen naar school waren gegaan wilde Stefan zich douchen. Waar hij al bang voor was gebeurde. De meeste van Stefan's haren lieten los. Hij had een enorm dikke bos. Nu niet meer. Er zit nog wel haar maar het is een heel stuk dunner. Toch, er zijn leeftijdsgenoten die minder hebben. We zijn blij dat niet al Stefans haar in een keer helemaal weg is. Zo kunnen de kinderen makkelijker wennen. Mij maakt het echt niets uit. Stefan blijft mijn man van wie ik zielsveel houd. Zijn ogen komen nu nog mooier uit. De kleinste kinderen zagen het niet eens, Matthijs moest lachen (mmmm) en Anne gaf Stefan een dikke knuffel en verzekerde hem dat hij nog steeds haar pappa was.

Door de slechte nacht was Stefan vandaag niet zo fit. Moe en buik- en rugpijn. Ondanks dat heeft hij in de loop van de dag vrij veel kunnen ondernemen. Hij heeft wat boodschapjes kunnen doen en gekookt. Lekker ook. Zelf had ik wat afleiding vandaag. Ik was dankbaar dat iemand me genoeg vertrouwde dat ik bij het maken van een scriptie mocht assisteren. Een psychologie scriptie nog wel. Mijn vak maar net een andere invalshoek. Erg leuk. Morgenochtend mag ik weer. Ik moet me zo nog inlezen.

Vandaag waren we zeer geraakt door de vele mensen van veraf en dichtbij die voor ons bidden. Sommigen bidden voor kracht en doorzettingsvermogen wat inderdaad erg nodig is, anderen bidden voor bescherming, of een sterk geloof, ook meer dan nodig en weer anderen lieten weten nog steeds vast te vertrouwen dat God zal genezen en daar voor te bidden.  Al het gebed is zo nodig.
We hoorden van een rozenkransnoveen; Van bekenden die dagen willen vasten en dan over Stefan willen komen bidden; Van iemand die wil proberen haar kloosterorde wereldwijd voor Stefan te laten bidden en vele vele personen die op andere manieren laten weten ons niet vergeten te zijn. We zijn dankbaar en diep ontroerd. Gebed mist zijn uitwerking nooit. Het maakt zeker een verschil.
Iedereen heel heel hartelijk dank.