Eerst was er natuurlijk zingen bij haar bed en cadeautjes krijgen. Zo grappig hoe ze reageerde. Wanneer ze blij is kijkt ze alleen maar verlegen. Alleen bij het konijntje niet. Ze werd stil en stond, voor wie goed oplette, helemaal te trillen.
Stefan was er bij! Daarna is hij wel weer naar bed gegaan hij was moe na een doorwaakte nacht met buikpijn.
Vandaag dacht ik het overzetten van Stefans ziektekostenverzekering definitief en goed te hebben geregeld. Dat is nodig om de behandeling in Duitsland te kunnen bekostigen. In Nederland is hij uitbehandeld. Na meer dan "tig" telefoontjes deze hele week en het overmaken van een geldbedrag dat volgens hen nog moest, werd me vandaag verzekerd dat de weg vrij was om hem bij de andere maatschappij aan te melden. Hij kon zonder belemmering vertrekken. "Echt en zeker?" vroeg ik nog. "Ja zeker mevrouw." "Dus ik kan hem nu gaan inschrijven en als ze bij jullie afmelden is alles ok?" "Ja echt mevrouw".
Een uurtje nadat ik hem digitaal had ingeschreven: telefoon. "Er staat nog een bedrag open, Hij kan niet over................" "Maar hij is daar nu al ingeschreven. Als ze nu bij jullie checken dan gaat het hele feest inclusief behandeling in Duitsland dus niet door?????!!!!!! Er hangt nogal wat van af " Tja, daar konden ze niets aan doen.....Het lukte me even niet om rustig en aardig te blijven!
Stefan heeft een spoedoverboeking gedaan. We hopen er het beste van. Ik heb -na uitleg van de situatie- nog wel vriendelijk geïnformeerd hoe ik er nu zeker van kon zijn dat er niet nog meer lijken uit de kast zouden komen. (hoe toepasselijk, maar misschien wel wel wat te cynisch bedacht ik met spijt) Ze hadden alle begrip maar geen antwoord. We wachten maar af. Na een tijdje van "cooling down" realiseerde ik me dat ook hier God erbij is en dat ik ook hier mag vertrouwen dat dat wat zijn zal, goed zal zijn en dat dat duidelijk niet altijd mijn eigen plan is. Dat was wat mijn verstand me zei. Eerlijk gezegd werd ik van deze gedachte niet veel rustiger. Integendeel!
Ik heb duidelijk nog een lange weg te gaan waar het overgave betreft, zucht.
Verder hebben we Ediths verjaardag uitgebreid gevierd en Stefan heeft vandaag nog veel zitten werken.
Het is kerstvakantie. Iedereen blij. Heerlijk. Anne is tot maandag uit logeren bij haar beste vriendin. Morgen komen mijn vader en Stefans moeder nog voor Ediths verjaardag. Verder staat er erg weinig op de planning.
Wat betreft de blog: We hebben besloten echt vakantie te nemen. Volgende week vrijdag zal er een weekupdate zijn en dan beginnen we 6 januari weer met een dagelijks blog. D.V. 7 januari zal Stefan enkele dagen in Duitsland worden opgenomen voor onderzoek en 13 januari zal behandeling volgen weer met enkele dagen opname. Een spannend en toch wel hoopvol begin van het nieuwe jaar.
We vragen weer om gebed. Veel gebed graag. We hebben het steeds meer nodig.
We wensen iedereen een zalig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten