Myrthe sliep eindelijk een keer uit. Tot 8.00 uur. Helaas was ik zelf om 5.30 klaar wakker en helemaal in piekermodus. Ik ben maar opgestaan en naar de kapel gegaan om daar al mijn zorgen te brengen. Stefan had vannacht erg veel buikpijn en echt flink zere voeten. Er was reden genoeg om bezorgd te zijn. Daarbij is het een heel gedoe om alle papieren rond te krijgen voor de doorverwijzing naar Duitsland. Ook zat ik me hard af te vragen of we nu wel op een goede plek terecht zouden komen en hoe alles straks zal gaan.
We bidden dat de Heer ons zal leiden en dat we de wijsheid zullen hebben om goede beslissingen te nemen.
De hele rest van de dag ben ik van alles aan het regelen geweest. Overal naartoe gebeld, oppas en veel hulp gevraagd voor alles wat eraan komt.
Stefan stond om 10.30 op. Het ging redelijk met hem. Zijn voeten waren minder pijnlijk en zijn buik ook. Wel had hij een algemeen griepgevoel. Floris was even door een buurvrouw meegenomen en Myrthe sliep. Daardoor kon ik ook even naar bed om er wat uurtjes bij te pakken.
Vanmiddag kwam er een meneer aan de deur van een beveiligingsmaatschappij. Deze meneer is vanavond terug gekomen en we hebben nu binnenkort een beveiligingsinstallatie in huis. Als er brand uitbreekt, of iemand wordt onwel of als er wordt ingebroken komt er iemand of een hulpdienst naar ons huis. Daar zouden we eerlijk gezegd niet over nagedacht hebben als Stefan niet zo ziek zou zijn. Ik vind het toch wel prettig dat er iemand op mijn veiligheid en die van de kinderen let ook als Stefan er straks niet meer zou zijn. Wel erg verdrietig om daar over na te denken. Voor Stefan prettig ons, wanneer het mocht zijn, iets veiliger achter te laten.
Raar raar leven hebben we. De hele dag last van natte ogen en een rotgevoel.
We bidden dat de beker nog voorbij mag gaan. We blijven bidden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten