zaterdag 28 juni 2014

Zaterdag 28 juni door Lisette

Wat gebeurt er eer een hoop in ons gezin. Dat was schrikken toen donderdagochtend plots mijn been zoveel pijn deed. "Doorgaan" dacht ik, het is maar pijn. Gewoon doorgaan. Anne was net naar school en ik heb Matthijs en Edith Myrthe aan laten kleden. De kinderen moesten immers naar school. Het was al laat en ik kon niemand meer bellen. Dus: Niet aanstellen het is maar pijn en in die auto. We zijn op school aangekomen...... Meer zeg ik maar niet. Daar hebben een aantal lieve mensen mijn huisarts gebeld, Myrthe mee naar mijn huis genomen om daar op haar te passen en mij naar de huisarts gebracht. Het leek wel iets van een zenuwbeklemming. Ik moest naar huis en de arts maakte een afspraak met de fysiotherapeut voor me zoals Corry in de blog van donderdag al vermeldde ging toen alles snel. Er moest veel geregeld worden. De ambulance zou me thuis ophalen en alle kindertjes kwamen net uit school. Gelukkig was Froukje die dag bij me en ving iedereen op. De moeder die de kinderen thuisbracht heeft de meesten meegenomen om bij haar te spelen zodat ze me niet in de ambulance zouden zien verdwijnen dat hebben ze al een paar keer te vaak meegemaakt. Ik heb ze allemaal met een brok in mijn keel heel vrolijk kijkend een losse zoen gegeven en vrolijk gingen ze. Matthijs vermoedde meer. Die keek erg argwanend. Terecht.

Ik was bezorgd. Als alleenstaande ouder ga je toch niet zo gemakkelijk een operatie in. Wat moest er nu met de kinderen de komende dagen? Wat nu als het met mij niet goed zou aflopen? Het is maar een hernia maar het is ook een operatie. Ik ben naar Hoorn gegaan en daar werd snel duidelijk dat het vermoeden klopte. Tjonge ik was nog nooit eerder geopereerd. Als Stefan "moest" was ik bij hem en bad ik met hem liep mee naar de operatiekamer en nu..... Wat miste ik die lieve rustgevende stem en die sterke schouder die er altijd was. Genoeg lieve mensen om me heen. Dokters verplegers maar toch... Wat was ik dankbaar dat een vriendin die had besloten dat ik daar niet zo alleen moest zijn me belde dat ze kwam vervolgens binnen kwam wandelen en met me bad. Ze is gebleven tot ik op zaal lag.

Inmiddels paste Astrid thuis op de kinderen. Ze heeft het niet gemakkelijk gehad. Floris en Laurens trokken snel conclusies toen ze de woorden ziekenhuis en operatie hoorden. Pappa had dat immers ook ...... en die ging dood..... En Myrthe waggelde iedere keer dat de bel ging blij "mamma" roepend naar de voordeur....vergeefs.

De volgende dag, gisteren dus ben ik in de loop van de ochtend met de ambulance naar Alkmaar gebracht omdat daar een neurochirurgisch team is en in Hoorn niet. 's avonds ben ik geopereerd. Het was een forse hernia. De operatie is goed gegaan er is een groot stuk van de tussenwervelschijf weggehaald. Na de operatie werd ik wakker op precies hetzelfde plaatsje op de verkoeverkamer waar Stefan na zijn eerste darmoperatie de dag na de diagnose ook wakker werd. Ik stond toen naast hem, sprak met hem en hij was niet alleen. Nu lag ik daar na een veel minder heftige operatie maar heel anders. Dat was erg moeilijk. Niet uit te leggen wat dat met je doet. Zowel bij mij als bij de kinderen roept mijn verblijf hier veel herinneringen op aan gebeurtenissen die ik me nog even niet had willen herinneren. Graag gebed gevraagd voor een goede verwerking.

Goed, wat betreft de operatie: Mijn blaas is weer onder controle. Mijn linkerbeen nog niet. Half gevoelloos dus lijkt niet van mij, maar is dat toch, en minder sterk dan eerst. Daar is op termijn wel goede hoop voor. Ik heb goed geslapen en heb het, ondanks alle eerdere slechte ervaringen in het MCA, eerlijk gezegd op deze afdeling best goed. Ik heb vandaag onder begeleiding van een fysiotherapeut en later van Laurens en Floris een aantal rondjes op de gang gelopen. Floris moedigde me goed aan: "Mam je doet het goed hoor, lopen, goed zo mam doorgaan heel knap van jou ". Verder heb ik wat rechtop gezeten en vanavond lekker gedoucht.

Zoveel lieve mensen om ons heen bidden en helpen. en er is een engel uit de lucht komen vallen. Zij zal bij ons in huis zijn voorlopig en brengt een klein hondje mee. God is goed Hij zal voor ons zorgen in alles. Zo slapen, het is laat en morgen weer vroeg ontbijt op bed :)

Morgen of anders overmorgen ga ik weer naar huis.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      

Geen opmerkingen:

Een reactie posten